Porady

	Téléchargez gratuitement la fiche Conseil
	„PRZYGOTOWAC ROSLINY DO SADZENIA”

Nawadnianie

Dzień przed wysadzeniem, zwłaszcza w przypadku wiosennego wysadzania (od lutego do maja), zaleca się 2-3 dniowe moczenie wszystkich sadzonek w wodzie. Technika ta pozwala przywrócić sprężystość wszystkich komórek roślin i zoptymalizować jej wzrost.

Przygotowanie systemu korzeni przed wysadzeniem

W przeszłości, gdy sadzonki były wkładane na głębokość 50 cm, nasi przodkowie byli przyzwyczajeni do odświeżenia czyli przycinania korzeni blisko podkładki, aby zrównoważyć część naziemną z systemem korzeni. Miało to na celu rozrost korzeni i zmniejszenie górnej części drzewa. Ta praktyka ułatwia również rozkładanie siatki ochronnej zabezpieczającej przed gryzoniami i pozwala na sadzenie bez robienia dużych dziur. Mimo tych praktyk, zalecane jest podcinanie korzeni ponieważ dostarczane obecnie sadzonki mają znacznie rozwiniętą część naziemną, która nie jest praktycznie usuwana.

Przygotowanie górnej części drzewa w obszarach wietrznych

W szczególnie wietrznych regionach jak na przykład południowo-wschodnia Francja czy Alpy, stwierdza się regularne wysuszanie materiału roślinnego, zanim jeszcze zacznie się faza wzrostu. Aby ograniczyć to zjawisko, zaleca się zmniejszenie wielkości drzewa do sadzenia przycinając jego gałęzie o 2 lub 3 oczka i obniżenie osi o 30 do 50 cm. Zaleca się również ochronę drzewka przez białkowanie (zabezpieczenie fizyczne).

IRYGACJA: 1 podanie wody

Nazajutrz po nasadzeniu, należy należy zastosować obfite podlewanie (5 do 10 litrów wody na drzewko) aby delikatna ziemia obkleiła korzenie i nie doszło do powstania kieszeni powietrznej, odwodnienia, akumulacji wody czy obumarcia korzeni. Taka ilość wody nie jest szkodliwa dla sadzonek, gdyż nie zostały jeszcze wytworzone nowe korzonki; nie ma więc w tym momencie ryzyka obumarcia korzeni. W celu wspierania ożywienia i wzrostu sadzonek przed zainstalowaniem systemu nawadniania sadu, nawadniać z dużego zbiornika lub rozpylacza wyposażonego w rurę o dużym przekroju i w zawór. 

Uwaga na nadmiar

Od początku sezonu wegetacyjnego należy dostarczać odpowiednią ilość wody, aby utrzymać świeżość gleby na poziomie korzeni, niedopuszczając do wysuszenia czy obumarcia korzeni, pamiętając, że małe korzonki są bardzo wrażliwe na ekstremalne warunki. Te małe korzonki są bardzo istotne, gdyż zapewniają rozpoczęcie odżywiania sadzonki, dając jej swoistą niezależność. Aby stać się aktywnymi i pompować roztwór do gleby, korzonki potrzebują powietrza, które w sposób naturalny występuje w szczelinach gleby. Jeśli nawadnianie jest przeprowadzane zbyt długo, woda wypiera powietrze ze szczelin, doprowadzając do obumarcia małych korzonków. Reakcja rośliny w takiej sytuacji jest bardzo racjonalna: liście więdną a następnie ciemnieją od brzegów do środka. Liście wysychają i pozostają na drzewach (zupełny brak albo niewielkie spadanie liści). Nawadnianie młodej plantacji jest więc mocno technicznym działaniem, które nie znosi ani niedoboru ani nadmiaru, stąd istotnym jest odpowiedni dobór systemu nawadniania już przy osadzaniu sadu.

Materiał do irygacji

Wybór materiału zależy w głównej mierze od organizacji sadu.

Opryskiwanie

Opryskiwanie gwarantuje dobre rozłożenie wody na powierzchni i jest doskonałą metodą nawadniania. Grunt może magazynować pewną ilość wody i może odgrywać rolę bufora, wytwarzając bardzo korzystną inercję. Opryskiwanie może również być wykorzystywane w walce z oblodzeniem, niemniej jest to metoda w której widoczne są duże straty wody.

Kropla po kropli

Metoda kropla po kropli jest również interesująca, jeśli ilość rozpylaczy umożliwia równomierne nawodnienie u stóp młodych roślin. Należy więc dobrze ustawić rozpylacz naprzeciwko rośliny. Aby zoptymalizować skuteczność, zalecamy używanie rozpylaczy o słabym natężeniu przepływu, oddalone od siebie o maksymalnie 40 do 60 cm. Podlewać rośliny często a krótko. Podlewać rośliny często a krótko. Gleba piaszczysta filtrująca wodę będzie wymagała częstszego podlewania niż gleba gliniasta, doskonale zatrzymująca wodę.

Irygacja grawitacyjna

Irygacja grawitacyjna nie jest najlepszą metodą ponieważ jest używana z częstotliwością 10 -15 dni. Prowadzi to najpierw do zjawiska asfiksji korzeni, a później do szybkiego wysuszenia. Mając do wyboru inną alternatywą, należy unikać metody grawitacyjnej.

Sprzęt pomocniczy przy podjęciu decyzji o irygacji

Sprzęt mierzący stan nawodnienia gleby (sondy) jest cenny w podjęciu decyzji o nawadnianiu. Dostępny jest również sprzęt okazujący przyrost i rozpad średnicy pnia (np.. Pepista®). Te dane odzwierciedlają dobre warunki wzrostu lub tzw. stres wodny rośliny. Związane z czujnikami wody i monitorowania opadów, zarządzanie nawadnianiem może być bardzo dokładne i powinno ostatecznie doprowadzić do realnych oszczędności i poprawy produkcji w zakresie jakości wybarwienia i potencjału rolnego. Nb: We wszystkich przypadkach, łatwo ale jednocześnie bardzo istotne jest regularne sprawdzanie stanu nawodnienia gleby na poziomie korzeni, za pomocą szpadla, co ułatwi podjęcie właściwej decyzji.